تاجری همراه غلامش برای سفر تجاری به کشتی سوار شدند. وقتی کشتی به وسط دریا رسید و در اثر موج دریا به تکان خوردن افتاد، غلامِ دریا ندیده شیون و بی قراری کرد و هرچه به او گفتند کشتی امن است و جای ترس و نگرانی نیست، اثر نکرد. حکیمی که در کشتی بود، به بازرگان گفت: اجازه بده تا او را آرام کنم. تاجر هم موافقت کرد. حکیم دستور داد دست و پای غلام را بگیرند و او را به دریا بیندازند. مقداری که غلام در آب دریا بالا و پایین رفت، حکیم دستور داد او را گرفتند و به کشتی آوردند. غلام وقتی به کشتی بازگشت، قدر کشتی را فهمید و آرام و راضی در گوشهای ساکت نشست. اهل بیت (علیهم السلام) کشتیهای الهی اند و در دریای متلاطم دنیا مایه ی نجات ما می باشند. کُلُّنا سُفُنُ الَّنجَاة: همه ی ما اهل بیت کشتیهای نجاتیم. اگر قدر این نعمت را ندانیم، خدای حکیم ما را از کشتی تسلیم و رضای اهل بیت (علیهم السلام) به دریای ابتلائات دنیوی می اندازند و وقتی طعم تلخ غوطه ور شدن در دنیا و جدایی از اهل بیت (علیهم السلام) را چشیدیم، دوباره ما را به این کشتی نجات باز می گرداند. آن وقت قدر نعمت محبّت و ولایت اهل بیت (علیهم السلام) را خواهیم دانست و دیگر تکانهای ناشی از امواج ابتلائات دنیوی ما را بیقرار و نا آرام نمی کند.
سخنان حاج اسماعیل دولابی
از کتاب مصباح الهدی ص53
نوشته: استاد مهدی طیب
اینکه خداوند فرموده است: لِکَیلا تَاسَوا عَلی مَا فاتَکُم وَ لا تَفرَحوا بِما اتیکُم: تا بر آنچه از دستتان میرود، اندوهگین و متاسف نشوید و به خاطر آنچه به دستتان میآید، فرحناک نگردید، اگر نبود یقین به اینکه خداست که چیزها را از ما میگیرد یا به ما میدهد و خداوند خیرخواه و عالِم به مصالح بندگان خود میباشد، پس وقتی چیزی از دستمان میرسد، خیر ما در داشتن آن است. اگر این یقین نبود، العیاذبالله این حرف زور بود.
خداوند زود باور و خوش باور و سریع الرضا است. جواد، به حیلهی حیله گر نگاه نمیکند.مثل امام حسن (علیه السلام) که به شخص چاپلوسی که در مجلس معاویه به طمع قاطر حضرت به دروغ از ایشان تعریف کرد، با علم به تزویر او، قاطر خود را به او بخشیدند. ان شاء الله جوری نباشیم که وقتی کسی به دیگری عطا میکند ما مدعی شویم؛ مثل کسی که به حضرت (علیه السلام) اعتراض کرد که در حالی که میدانستید او قلبا به شما علاقمند نیست، چرا قاطر را دادید و حضرت (علیه السلام) پاسخ فرمود: جواد به حیلهی حیله گر نگاه نمیکند.
سخنان حاج اسماعیل دولابی
از کتاب مصباح الهدی ص 177
نوشته: استاد مهدی طیب